ΕΦΥΓΑΝ ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ
ΚΑΙ ΟΙ ΧΑΡΕΣ
ΜΑΣ ΕΜΕΙΝΑ ΤΑ ΔΩΡΑ
ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ
ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΧΩΡΕΣΕΙ Ο ΝΟΥΣ ΜΟΥ
ΟΤΙ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΤΑ ΔΩΡΑ.
ΠΩΣ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΩ ΟΤΙ ΠΡΕΠΕΙ
ΝΑ ΠΑΩ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ.
ΜΑ ... ΓΙΑΤΙ ΠΑΛΙ ΣΧΟΛΕΙΟ
ΜΠΟΥΧΤΙΣΑ ΑΠ’ ΑΥΤΟ
ΛΕΩ ΝΑ ΠΩ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΑΡΡΩΣΤΟ.
ΜΑ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΠΕΙΣΤΙΚΟ.
ΜΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΓΩ ΤΟ ΑΓΑΠΩ
ΠΑΡΟΛΟ
ΠΟΥΝΕ ΛΙΓΟ ΔΥΣΚΟΛΟ
ΜΑ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΘΑ ΓΙΝΕΙ
ΤΟ ΠΙΟ ΑΠΛΟ ΠΡΑΓΜΑ ΣΤΟ ΛΕΠΤΟ.
ΘΑ ΜΟΥ ΛΕΙΨΟΥΝ ΟΙ ΧΑΡΕΣ
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΓΙΟΡΤΕΣ.
ΟΜΩΣ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΚΙ Η ΧΑΡΑ
ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ ΜΕΣΑ
ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ ΜΕΣΑ
0 Σχόλια. Πάτησε εδώ για να γράψεις τη γνώμη σου:
Δημοσίευση σχολίου
Θα μας ευχαριστούσε αν βλέπαμε ποιος σχολιάζει τα άρθρα μας.
Οι μαθητές του 52ου Δημοτικού Σχολείου
(Αν δεν έχετε κάποιο λογαριασμό επιλέξτε Ανώνυμος. Για να φανεί το όνομά σας θα πρέπει να το γράψετε στο σχόλιο)