Η Χιονάτη και οι 7 σκύλοι

      Μια φορά κι ένα καιρό ζούσε κοντά στο δάσος μια άσχημη κοπέλα που είχε όμως καλή καρδιά. Η κοπέλα εκείνη ονομαζόταν Χιονάτη, γιατί ήταν τόσο καλή και δεν είχε ποτέ μυστικά αλλά και γιατί της άρεσε το χιόνι και φορούσε πάντα άσπρα ρούχα. Η Χιονάτη ήξερε να γιατρεύει τους ανθρώπους και να χειρίζεται πολύ καλά τα βότανα. Οι άνθρωποι την θεωρούσαν κακιά και την αποκαλούσαν μάγισσα, γι' αυτό κι εκείνη πήγε να ζήσει στο δάσος, μόνη.                                                                                            

        Κάποια μέρα βρήκε ένα σκύλο ο οποίος είχε μπλέξει το πόδι του σ'ένα κλαδί. Την φοβήθηκε καθώς τον πλησίαζε και πήγε να φύγει, αλλά το μαγκωμένο του πόδι, τον εμπόδιζε. Μόλις τον ελευθέρωσε, εκείνος άρχισε να τρέχει, ώσπου σιγά-σιγά τον έχασε από τα μάτια της. Δύο μέρες αργότερα, τον ξανασυνάντησε με άλλους έξι σκύλους. Την ακολούθησαν ως το σπίτι της και κοιμήθηκαν εκεί έξω. Έτσι συνεχίστηκε αυτό, και κατέληξαν αυτά τα 7 σκυλιά ως κατοικίδια της. Της ήταν πιστά κι αυτή τα φρόντιζε. Τα τάιζε, τους έδινε νερό και τα άφηνε να κοιμούνται μέσα στο σπίτι.

        Όλα κυλούσαν ωραία ώσπου μια μέρα η Χιονάτη άργησε να γυρίσει στο σπίτι και αυτό έπεσε υπό την αντίληψη των σκυλιών. 'Έτσι πήγαν να την ψάξουν.Έψαξαν παντού αλλά...τίποτα. Μετά από πολλή ώρα την βρήκαν στο δάσος πυροβολημένη. Την κουβάλησαν με δυσκολία στο πιο κοντινό σπίτι στο οποίο έμενε ένα ζευγάρι. Ο άντρας μόλις την είδε πάνω στα σκυλιά έκλεισε με δύναμη την πόρτα. (Ξέρετε,ήταν ένας από τους πολλούς που την θεωρούσαν μάγισσα). H γυναίκα του όμως  ήταν καλόκαρδη και δεν πίστευε σε τέτοια πράγματα. Έτσι άνοιξε την πόρτα και φρόντισε τη Χιονάτη. Της έβγαλε την σφαίρα και της περιποιήθηκε την πληγή. Αφού ξύπνησε η Χιονάτη, ευχαρίστησε την γυναίκα, πήρε τα σκυλιά της και πήραν, αυτή και τα σκυλιά της, τον δρόμο της επιστροφής.

         Η Χιονάτη δεν ήταν άσχημη από μόνη της. Ήταν η πιο όμορφη κοπέλα στο χωριό της. Όμως μια μάγισσα την καταράστηκε και την έκανε την πιο άσχημη. Μετά από αυτό το γεγονός, πήγε να ζήσει κάπου μακριά. Η μάγισσα ήθελε τη Χιονάτη δυστυχισμένη και μόνη. Όταν λοιπόν βρήκε για συντροφιά τα 7 σκυλάκια, η μάγισσα  έβγαζε καπνούς από το θυμό της και έμοιαζε με κατσαρόλα που έβραζε, αφού είχε γίνει κόκκινη σαν την ντομάτα. Έτσι έβαλε κάποιους να την σκοτώσουν. Άμα η Χιονάτη θυσιαζόταν για κάποιον που αγαπούσε τότε μόνο θα λυνόταν η κατάρα και θα γινόταν όμορφη.

         Από 'δω και πέρα η Χιονάτη πρόσεχε πιο πολύ όταν πήγαινε στο δάσος.Κάποτε έφτασε μια είδηση στ' αυτιά της, ότι το παλιό της χωριό είχε καεί καθώς η φωτιά είχε ξεκινήσει από το δάσος που υπήρχε εκεί, αλλά όταν το κατάλαβαν ήταν ήδη αργά.Τότε έριξε μαύρο δάκρυ. Μαζί με όλους τους ανθρώπους που κάηκαν ζωντανοί ήταν οι γονείς της καθώς και ο μικρός της αδερφός.Από συγγενείς της είχαν μείνει μόνο μια ξαδέρφη, η οποία ήταν βαριά άρρωστη και χρειαζόταν χρήματα για να γιατρευτεί. Όμως για κακή της τύχη ήταν άνεργη.Μόλις το έμαθε αυτό η Χιονάτη άρχισε να ψάχνει για δουλειά. Ύστερα από πολύ κόπο και προσπάθεια βρήκε μία. Δούλευε πολύ σκληρά πολλές ώρες τη μέρα και παραμελούσε τον εαυτό της, αλλά κατάφερνε και συντηρούσε και αυτήν και τα σκυλιά της. Όσο όμως οι μέρες περνούσαν η κατάσταση της ξαδέρφης της χειροτέρευε. Ώσπου μια μέρα μέτρησε τα χρήματα που είχε και της φάνηκαν αρκετά.

         Τότε, ξαφνικά, ένιωσε αλλιώτικα. Ακούμπησε τα μαλλιά της και της φάνηκαν παράξενα, έτσι πήγε στον καθρέπτη. Μα... δεν είναι δυνατόν είπε και άρχισε να γελάει. Είχε γίνει πια όπως πριν. Στην αρχή τα σκυλιά δεν την αναγνώρισαν και της γάβγιζαν, μετά όμως που τη μύρισαν την αναγνώρισαν. Έτσι χαρούμενη πήγε στο σπίτι της ξαδέρφης της, την οποία είχε να δει πολύ καιρό, και της είπε για τα χρήματα που είχε και ότι έφταναν για να γιατρευτεί. Τον επόμενο μήνα η ξαδέρφη της είχε γίνει καλά και εκείνη ζούσε ευτυχισμένη στο σπίτι της με τα σκυλιά της. Η ζωή της άλλαξε. Ήταν φίλη πλέον με όλους και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα.

Ερμιόνη Παπανικολάου,  ΣΤ1